Weet je nog dat ik een mooie 'levensboom' bij een Goudse dame op de muur mocht gaan schilderen? Het duurde even voor ik aan de slag kon, maar het begin is nu gemaakt. Met behulp van een geleende beamer heb ik mijn ontwerp op de muur geprojecteerd. Het was aardig puzzelen om de juiste hoogte voor de projector te vinden (twee centimeter omhoog, nee, eentje omlaag...), maar daarna hoefde ik de boom slechts over te trekken.

Inmiddels staat het eerste groene bladerdek al op de muur. Dat is dus de enige boom in Gouda die deze herfst geen bladeren verliest, maar ze juist krijgt!
Ik maakte me een beetje zorgen dat de muur mijn acrylverf op zou zuigen; dat de kleuren onder mijn neus zouden verdwijnen. Maar dat valt ontzettend mee. Ik heb me wel verkeken op de onhandige werkhouding. Normaalgesproken verschuif ik de hoogte van mijn schildersezel continu, maar dat gaat nu niet. Na twee uur werken aan de muurschildering zeggen mijn nek en mijn schouders: au. En de volgende dag: AU! Daarom deel ik het op in kleine blokjes.
--
Soms zegt iemand verbeten: 'Dat mag ik nu loslaten'
en het klinkt alsof het móet. Maar loslaten is geen kwestie van wilskracht; het is een proces van laten rijpen tot de vrucht vanzelf valt. De blaadjes vallen ook niet van de bomen omdat die zo hard hun best doen. Zo werkt het bij ons ook: wat schuurt of knelt, verandert vanzelf als we er bij blijven. Dan komt er ruimte voor een nieuwe fase.
(Lisette Thooft, rebalancer en auteur)
--
Vorige keer schreef ik dat ik een romantisch feelgood-boek schrijf voor een wedstrijd. De deadline is op 1 december en ik heb de afgelopen weken als een gek zitten typen. Ik heb nu pas vijftien A-viertjes en ik moet er waarschijnlijk zestig in totaal!
Ondertussen heb ik twee hoofdstukken van ditzelfde boek ook voor een andere wedstrijd ingeleverd. Daar zit ik al bij de laatste dertig kandidaten, maar aanstaande zondag hoor ik of ik de hoofdprijs win: volledige manuscriptbegeleiding. Zodra mijn boek uiteindelijk klaar is, gaat dit schrijfbegeleidingsbureau actief uitgeverijen voor mij benaderen en daar zit ik met name op te azen!
Mocht ik zondag niet winnen, dan lever ik mijn manuscript alsnog in voor de wedstrijd in december. Maar... fingers crossed voor aanstaande zondag... Duimen jullie voor mij?
Fijne nazomer!
Reactie plaatsen
Reacties